Sinds een paar jaar stel ik mezelf elk jaar hetzelfde, bescheiden leesdoel: 12 boeken per jaar. Elk jaar sinds dat voornemen ben ik daar al in geslaagd. 19 in 2014, 45 in 2015, 33 in 2016, 13 in 2017 en jawel, 15 in 2018. Nu, wreed content van mijn leesjaar ben ik niet. Na onze vakantie viel het lezen immers zowat stil. In het laatste trimester las ik maar één boek uit. WHUT?! Tijd voor wat cijfers, een paar bevindingen en een lijstje!
Ik heb ervoor gekozen om in deze blogpost affiliate links naar bol.com toe te voegen. Als je iets koopt na het klikken op zo’n link, krijg ik daarvoor een petieterig percentje. Waarvoor sowieso wel dikke merci. Meer info hierzo.
De cijfertjes
(je kan die halen van Goodreads met deze link)
- In 2018 las ik 15 boeken, te weinig naar mijn goesting meer dan de bedoelde 12.
- Die 15 boeken bevatten allemaal samen 3938 pagina’s. Gemiddeld dus niet al te dikke boeken, but not bad.
- Aan 7 boeken gaf ik 5 sterren, aan 4 boeken 4 sterren. Ook dit jaar zou ik terug stellen dat ik vooral boeken kies waarvan ik denk dat ik ze geweldig graag ga lezen, en dat dat het hoge aantal boeken met vier of vijf sterren verklaart. Plus, als ik sterren geef, stel ik me vooral de vraag: “heb ik het boek echt graag (4 sterren) tot SUPERGRAAG (5 sterren) gelezen?” Geen literaire analyse, gewoon vanuit het buikgevoel. (Of het boekgevoel. Kon ik niet laten liggen.)
- Geen enkel boek kreeg 1 ster. Wel eentje met maar 2 sterren.
- Het dikste boek dat ik las was The Great Alone van Kristin Hannah, goed voor nochtans maar 435 pagina’s. Ook in 2018 geen dikke kleppers.
- Het dunste boek was Gezien de feiten van Griet Op de Beeck.
- Het populairste boek (meest gelezen door Goodreaders) dat ik las was The Joy Luck Club. Een oudere klassieker, en ik snap wel waarom, ook al was het niet zo mijn ding.
- Het hoogst gewaardeerde boek was The Great Alone van Kristin Hannah. Het was ook mijn grootste favoriet, dus ik vind die waardering totaal terecht.
De bevindingen
Na onze veel te fantastische vakantie viel ik in een serieuze leesdip. Een boek waarin ik was begonnen op reis, ligt sindsdien stof te vergaren (allez, mocht het een papieren boek zijn), en dat is natuurlijk niet goed. Ik snap ook niet goed vanwaar dat komt, want ik vond het wel een goed boek. Ik ben dan maar een ander boek beginnen te lezen op een bepaald moment.
Maar dan nog. Het leestempo ligt sindsdien wel opmerkelijk lager. Ik denk dat verdwijnen in een boek tegenwoordig gewoon IETS minder aantrekkelijk is dan het al geweest is in de afgelopen jaren. Daardoor lees ik minder vaak overdag (ook al deed ik dat voordien ook al niet zo zot vaak). Ik lees wel nog bijna altijd voor het slapengaan, maar ik ben meestal zodanig moe als ik in bed ga liggen, dat ik nauwelijks vijf bladzijden kan lezen of ik ben al naar dromenland vertrokken. En waarom ben ik zo moe? Omdat ik veel sport, in de eerste plaats. Het is dus die superpositieve, heerlijke soort moeheid. Dus ik vind het niet erg. Liever maar 12 of 15 boeken én veel sporten dan meer boeken ten koste van mijn sporten.
De lijstjes der boeken van 2018
De vijfsterrenboeken
- Het beste wat we hebben van Griet Op de Beeck. Want straf en zo schoon, alweer. Review hier.
- Het wordt spectaculair. Beloofd. van Zita Theunynck. Nog altijd dikke WAUW. Review hier.
- Noord van Sien Volders. Mijn wanderlust werd serieus aangewakkerd, en dat wil veel zeggen. Review hier.
- How to Talk to a Widower van Jonathan Tropper. Want ge moet uzelf elk jaar minstens één Tropper cadeau doen. Review hier.
- Turks Fruit van Jan Wolkers. Eindelijk gelezen. Content van. Review hier.
- The Great Alone van Kristin Hannah. Want amai, serieus gesmolten voor Alaska. Review hier.
- Little Fires Everywhere van Celeste Ng. “Ehm ja, ik vond gewoon alles aan dit boek supergoed. Héél graag gelezen, dus.” Dat schreef ik toen ik het net uit had. Dus het moet wel waar zijn.
De viersterrenboeken
- Les Âmes grises van Philippe Claudel.
- Gezien de feiten van Griet Op de Beeck.
- Kaddisj voor een kut van Dimitri Verhulst.
- Behind Closed Doors van B.A. Paris.
» Alle reviews vinden jullie in mijn vorige gauw ook maar even online gesmeten blogpost omdat deze anders veel te lang zou worden.
De rest
Dat zijn The Joy Luck Club van Amy Tan, Turning Thirty van Mike Gayle en Turtles All The Way Down van John Green, goed voor drie sterren. Breng me terug van B.A. Paris kreeg twee sterren. Misschien ligt het aan het feit dat ik ernaar luisterde en audioboeken mij net door hun formaat al vaker teleurgesteld hebben, misschien is het gewoon heel erg matig, maar ik vond dit echt maar niets in vergelijking met de spanning van Behind Closed Doors. Oeps.
Dat boek van Kristin Hannah ga ik dit jaar proberen te lezen!
Als minder boeken lezen is door meer te sporten, is dat zeker positief. Ik ga dit jaar wel moeten letten op meer beweging en sport, aangezien mijn dagelijkse fietstochtjes naar het werk er niet meer zijn.