Mijn oud-nieuwe fiets ♥

Er was eens een meisje dat bijna elke dag fietste. Ze fietste graag, en dat is een serieus understatement. Haar favoriete moment om te fietsen was ’s nachts, of ’s avonds erg laat, als de meeste mensen thuis zijn of al in hun bed liggen en de straten rustig zijn. Snel fietsen vond ze plezant, dat gaf haar het gevoel écht te leven (andere dingen gaven haar ook dat gevoel, maar snel fietsen dus zeker ook). Ze werd tijdens het fietsen ook af en toe zo’n echt superdankbaar gevoel ofzoiets gewaar, zo van ‘amai, content dat mijn lichaam dit kan’ en al. Als ze supersnel gefietst had vooral, en ook wel als ze een berg (heuvel) op gefietst was. Ze had heel soms een beetje schrik voor het moment waarop ze dat plots niet meer zou kunnen, zo’n kleine onnozele dingen, en dan genoot ze er extra hard van, dat wel. Maar ik dwaal af.

Dat meisje dus, die fietste met haar plechtige-communiefiets tot die gestolen werd. Daarna volgden er een resem andere fietsen, van tijdelijke tot iets minder tijdelijke, van goede tot frustrerend slechte fietsen. Er waren zelfs momenten dat ze minder graag fietste, gewoon omdat de fiets niet zo goed bolde. En op een dag besloot ze te sparen voor een degelijke fiets. Dus dat deed ze. Daarna stelde ze nog een andere vereiste: zo’n degelijke fiets, die verdiende natuurlijk wel een overdekte plaats om uit te rusten. Maar toen nog maar eens een fiets gestolen werd, besloot ze ervoor te gaan, ook al was er nog geen echte fietsenberging. Ze bestelde haar fiets op maat, volledig gepimpt naar haar goesting en besloot hem voorlopig gewoon in huis te parkeren. Da’s ook overdekt, dus voilà. En ze leefde nog hopelijk lang en gelukkig (en de fiets zeer hopelijk ook).

(Sorry voor de inleiding met de onnozele toon. Het vloeide er nu eenmaal zo uit.)

On a more serious note, dan. Zoals ik al liet vallen, heb ik – eindelijk – een fiets gekocht. Hij is helemaal wat ik wilde:

• gedeeltelijk gemaakt van recuperatiematerialen
• model zoals ‘van vroeger’
• in de mate van het mogelijke eerlijk en lokaal gemaakt
• een stadsfiets maar wel voor dagelijks gebruik
• minstens 5 versnellingen
• superbelangrijk voor dat nachtelijke fietsen: goede verlichting (liefst met naafdynamo!)
• draagstructuur vooraan
• lichtgrijs + gele details
• weinig stickers (dat maakt veel fietsen ZO lelijk, vind ik)
• en zo

Met die resem van wensen ging ik aankloppen bij De Fietserij. We kozen wat tweedehands onderdelen (frame, stuur, zadel, bel …), ik duidde kleurtjes aan op de kleurenwaaier en koos ook de nieuwe onderdelen. Een hoopje beslissingen moesten gemaakt worden, maar dankzij het advies en het geduld van Tom kwam het helemaal goed. Enkele weken later ging ik er buiten met een PRACHTFIETS onder mijn gat. Echt. Verliefd ben ik, op mijn grijs-gele, oud-nieuwe fiets.

Wacht, nog wat foto’s. Zo veel blijheid, dat verdient extra veel foto’s.

Manman, ge kunt echt niet geloven hoe gelukkig ik ben met mijn aankoop. Of wel?