Leesvoer – editie boeken die me deden lachen, of op z’n minst heel erg vaak glimlachen

Op Goodreads schrijf ik over elk uitgelezen boek kort (of al eens langer) mijn gedacht. Soms komt hier, op mijn blog, een uitgebreidere samenvatting, maar meestal vergeet ik dat toch wel. Daarom kopieer en plak ik hier af en toe wat reviews. Als je mijn reviews al op Goodreads leest, sla je deze blogpost dus best over.

De sterren:
* = ik vond het niet goed
** = het was wel nog oké
*** = ik vond het goed
**** = ik vond het wreed goed
***** = dit boek was geweldig (ofwel: heeft mij enorm geamuseerd / meegesleurd … iets anders wreed positiefs)

One plus one, Jojo Moyes ****

Traag en heel graag heb ik dit boek gelezen. Traag omdat ik precies minder tijd gevonden heb de afgelopen weken, niet omdat het boek dat vereist. Integendeel, het is zo’n zot verhaal vol levensechte dialogen en afwisseling dat ik het liever sneller had gelezen. Ik vond het wat voorspelbaar, maar dat heeft mijn leesplezier niet getemperd. Mooi ook om een op het eerste gezicht wreed incompatibel gezin te zien groeien op een paar dagen tijd, ook al bestaan ze niet echt echt. Respect voor Jess, zo’n straffe moeder! En respect voor Nicky! En eigenlijk ook voor Tanzie en gigantische Norman!

Dit verhaal was iets heel anders dan Me before you van dezelfde auteur, maar ik heb het wel ongeveer even graag gelezen. Het lijkt trouwens veel luchtiger dan Me before you, maar er komen ook thema’s aan bod die je boos maken omdat ze bestaan. De grote lijn blijft wel een dol avontuur vol lachwekkende gebeurtenissen. Heel graag gelezen, dus, nog eens omdat ik het meen.

The Rosie Effect (Don Tillman #2) van Graeme Simsion *****

(gelezen in het Engels)

Die Don toch! Een geval apart, dat was al duidelijk in deel 1, The Rosie Project. In dit vervolg vond ik hem even vermakelijk, deed hij mij even vaak luidop lachen (al moet ik toegeven dat ik niet geteld heb) en wilde ik even snel weten hoe het precies ging aflopen, ook al weet je eigenlijk wel hoe dat ongeveer zal gaan.

Via de Verbeelding Book Club, waar The Rosie Effect het februariboek was, en op Goodreads in het algemeen werd het minder gesmaakt dan The Rosie Project. Ieder zijn goesting natuurlijk, maar ik heb het me wel beklaagd dat ik het topic in het leesclubke gevolgd heb vooraleer ik er zelf was in begonnen. De negatieve commentaren hebben mijn leeservaring nogal beïnvloed, en eigenlijk vond ik dat precies toch niet zo fijn.

Maar kijk, ik ben blijkbaar fan van Don, dus ik ben gretig blijven lezen en ik kijk al uit naar deel 3 (als dat er komt, maar ik hoop dus van wel).

La rêveuse d’Ostende, Éric-Emmanuel Schmitt ****

(gelezen in het Frans) 

Vijf verhaaltjes over de grens tussen realiteit en verbeelding, die mij nogal geamuseerd hebben, ja. Ook heel erg blij dat ik, wellicht voor het eerst, een leuk, grappig, vermakelijk Frans boek las. Vier sterren gewoon omdat ik het blijkbaar niet helemaal heb voor kortverhalen. Van mij had dat hele boek over dat ene verhaaltje van de titel mogen gaan. Je hebt nooit de tijd om de personages te leren kennen, en dat miste ik precies toch wel. Maar los van dat: ik wil nog meer van meneer Schmitt lezen!

5 gedachten over “Leesvoer – editie boeken die me deden lachen, of op z’n minst heel erg vaak glimlachen”

  1. Ik herken dat van die kortverhalen zo hard! Heb net een bundel uit van F. Scott Fitzgerald, op zich heel tof (zijn taalgebruik is dikwijls heel beeldend, echt leuk!) maar ik vind het moeilijk om zo van het ene in het andere verhaal te ‘vallen’…

    One plus one komt zeker op mijn ’te lezen’lijst, die uit zijn voegen aan het barsten is, haha!

  2. One plus one heb ik ook gelezen en ik las ook Night Music – dat vond ik ook een goed boek (maar dat zal wschl zijn omdat ik zelf muzikante ben). Van de drie boeken die ik van Jojo Moyes gelezen heb, vond ik Me before You het beste, dat boek is me het meest bijgebleven.

    Tof dat je zo genoten hebt van The Rosie Effect! Het staat al op mijn leeslijst vanaf dat het uitkwam (de Rosie Project vond ik geweldig!), maar ’t is er nog niet van gekomen om het te lezen, ook omdat er over het algemeen minder positief over geschreven werd. Door jouw blije bericht heb je me kunnen overhalen om het binnenkort toch echt eens te gaan lezen: ik zet het op mijn to-read list voor de Kerstvakantie 🙂

  3. Ik vond het tweede Rosieboek eigenlijk ook iets minder dan het eerste, maar ik begrijp je opmerking wel. Ik vond het vooral jammer dat er een jaar tussen het lezen van de twee boeken zat. Ik was bij het tweede boek alweer enkele dingen vergeten uit het eerste boek, maar: fijne lectuur!

  4. Ik vond het eerste verhaal in ‘La rêveuse’ ook het beste! Had inderdaad een apart boek mogen zijn (moet toegeven dat ik het in die veronderstelling ook geleend had van de bib).

Reageer