De laatste toevoegingen op het lijstje hiernaast:
3. Tommy Wieringa, Joe Speedboot
4. Robert Vuijsje, Alleen maar nette mensen
5. Paolo Giordano, De eenzaamheid van de priemgetallen
Alle drie hebben ze iets weg van een Bildungsroman, met verhalen over kinderen, jonge mensen die volwassen worden en hun weg zoeken, om het snel en simpel uit te leggen. Misschien is dat de reden dat ik me er onbewust toe aangetrokken voelde, want ik ben zelf ook zoekende. Dat hoort bij de leeftijd, niet waar?
Joe Speedboot is enigszins nostalgisch, ontroerend (lach & traan) en geweldig goed geschreven, en ook meteen de grootste aanrader van het rijtje. Alleen maar nette mensen is niet voor gevoelige lezers, noch voor racisten: een boek over tegenstellingen (zwart – blank, rijk – arm, ‘net’ – rauw / hard) en over de zoektocht naar een evenwicht in de dynamiek die een multiculturele maatschappij teweegbrengt. Interessante weergave van de Nederlandse jongerencultuur, dat ook. De titels werden me aangeraden door een Nederlandse ex-collega, en ik heb me nog geen moment beklaagd dat ik haar Nederlandse boekentips gevraagd had.
Niet van Nederlandse bodem, maar wel goed vertaald: De eenzaamheid van de priemgetallen. Ik had hem al twee keer eerder uitgeleend, maar had hem toen telkens ongelezen terug naar de bib gebracht. Geen tijd gehad, nochtans wel goesting om hem te lezen. In vergelijking met de vorige twee vond ik deze echter ietwat teleurstellend, maar misschien is dat gewoon aan mijn te hoge verwachtingen te wijten. De personages boeiden me ook minder, ik ergerde me soms zelfs een klein beetje aan het vrouwelijke hoofdpersonage, anorexiapatiënte met pretentie en zonder goesting om te Leven (en ik had echt geen zin in pessimisme). Gelukkig maakt de schrijfstijl van Giordano veel goed en werd het boek dus niet aan kant gezwierd maar gretig uitgelezen. Geen boek dat lang blijft hangen (bij mij toch niet), maar ik zou het toch ook niemand afraden.
Ik had ook hoge verwachtingen van de eenzaamheid van de priemgetallen en was net als jou teleurgesteld.
Het boek, ik kan me geen grote teleurstelling herinneren. Wel ook kleine ergernissen naar het hoofdpersonage, denk ik. Maar toch ook weer niet. Awel, ik weet het niet meer. Ik weet wel dat ik de film ook heb ontleend en dat ik daar amper 5 minuten naar gekeken heb.
Heb de eenzaamheid net 2de hands gekocht, moet er nog aan beginnen.
liefs els
Ook lezen van Tommy Wieringa: Caesarion. Straf spul, naar mijn bescheiden mening. Onlangs ook met veel smaak verorberd: Louteringsberg van Marcel Möring. Wel een turf, maar heel erg mooi en past wel binnen het thema 'zoekende'. Fijne zomer nog! x
Heb je 'On the road' van Jack kerouack al achter de kiezen? Die past ook in het rijtje ontwikkelingsroman. Het werk is al wat ouder, maar heel goed.
Ik ben blij dat ik niet de enige ben die Giordano niet zo denderend vond. Ik heb het in het Italiaans cadeau gekregen, maar het boeide niet echt. Misschien had ik er te veel van verwacht.
Joe Speedboot, dat klinkt leuk. Ga ik eens lezen!