Boeken, mannekes! Echt de waarheid!
Oké. Ja. Sorry. Nog altijd voldoende flauwe humor in mijn zakken.
Wat ik te weinig in mijn zakken steek, is mijn ereader. Wel mijn gsm, maar niet het ding dat mij nochtans zo veel leesgenot geeft. Daardoor las ik in 2023 minder dan ik zou gewild hebben, maar wel ruim voldoende om mijn jaarlijkse doel te behalen. Vooral doordat ik een accident heb gehad en eens een paar weken serieus ziek ben geweest – twee periodes waarin ik dus weinig anders kon doen dan lezen.
Laat ons – of minstens mijzelf – hopen dat ik in 2024 ook voldoende tijd vind om te lezen ZONDER accidenten of langdurige ziektes.
(De foto hierboven heeft inderdaad NIKS met boeken te maken, maar ik heb geen foto’s met een boek, dus koos ik de eerste de beste foto uit mijn favorieten.)
In cijferkes – volgens Goodreads
- 16 boeken in totaal
- 4171 pagina’s
- Langste boek = 416 pagina’s
- Kortste boek = 96 pagina’s
- Gemiddelde waardering = 3,5/5 sterren
De 16 van 2023
- The Wild Silence, Raynor Winn ****
- De kinderen van Calais, Lara Taveirne *****
- The Obelisk Gate, N.K. Jemisin ***
- L’Événement, Annie Ernaux ****
- De eerlijke vinder, Lize Spit ****
- The Stone Sky, N.K. Jemisin ***
- De overlevenden, Alex Schulman ****
- Wij zijn niet als hagedissen, Erika Bianchi ****
- Het verzonkene, Jeroen Brouwers ***
- De vlamberken, Lars Mytting **
- How to Think Like A Horse: The Essential Handbook for Understanding Why Horses Do What They Do, Cherry Hill ****
- We hebben het over je gehad, Stéphanie Hoogenberk ***
- De verwarde cavia, Paulien Cornelisse ***
- Tampa, Alissa Nutting *****
- On Earth We’re Briefly Gorgeous, Ocean Vuong ***
- De onderkant van sneeuw, Ilse Ruijters **
De vijfsterrenboeken van 2023
De kinderen van Calais, Lara Taveirne
Waarom heb ik dit pareltje in hemelsnaam 8 jaar op mijn leeslijst laten staan? Ik weet het niet. Maar ik weet wel: ik ga niet 8 jaar wachten om nog eens een boek van Lara te lezen.
Sterk verhaal in een schrijfstijl die me nog sterker bekoorde. Ik was helemaal meegezogen in de verhalen van Violaine, Lilith en co. Amai.
Tampa, Alissa Nutting
Het voelde al bijna schandalig om toe te geven dat ik dit boek graag wilde lezen, laat staan om nu te zeggen dat ik ervan genoten heb. Want euh ja, het gaat dus over de 26-jarige Celeste, leerkracht met een criminele voorliefde voor 14-jarige jongens. Je leest vanuit haar perspectief, komt alles te weten over haar lusten, fantasieën, methodes om te krijgen wat ze wil, hoe ze alles goedspreekt voor zichzelf… Het is pervers, zeer expliciet, verachtelijk en walgelijk, en brilliant geschreven. Aanrader voor wie het aankan.
De viersterrenboeken van 2023
The Wild Silence, Raynor Winn
Ik herinnerde me van The Salt Path niet zo veel details, maar wel dat ik hield van de natuurbeschrijvingen van Raynor. In een periode dat ik moet rusten omwille van een blessure (door te wandelen, ha!), greep ik – niet doelbewust – naar The Wild Silence, en bevond ik me daardoor toch op een manier dichter bij de natuur.
In haar tweede boek gaat Raynor verder op de gebeurtenissen na de South West Coast Path. Ze beschrijft de periode aan het sterfbed van haar moeder, hoe Moth de draad oppikt en omgaat met zijn gezondheid, waarom ze The Salt Path begint te schrijven en wat daarop volgt … Een beetje van alles, telkens in detail beschreven. En dan komt de beslissing om The Iceland Trail te wandelen. Hoewel dat deel (een derde van het boek) er maar wat achteraan gezwierd leek, en het verslag mij vooral leert dat ik de Trail best NIET doe als de winter eraankomt, slaagde Raynor er opnieuw goed in om me te laten meekijken door haar ogen.
Grote fan van haar beschrijvingen van de natuur en ‘the great outdoors’, maar soms werd het verhaal of de houding van Raynor voor mij iets te deprimerend / negatief. Er zat ook misschien iets te veel in, maar goed, ze beschrijft dan ook gewoon haar leven en in het leven gebeurt er soms ook te veel door elkaar, zeker? Ik lees sowieso ook haar volgende boek(en) nog.
L’Événement, Annie Ernaux
Dju toch, ik wou dat ik Ernaux eerder had leren kennen. Sterk verhaal, maar vooral sterk geschreven.
De eerlijke vinder, Lize Spit
Wowla.
De overlevenden, Alex Schulman
Amai, dat was pijnlijk goed.
Wij zijn niet als hagedissen, Erika Bianchi
Amai, dit heb ik graag gelezen. Stevige portie familiedrama, waar vrouwen de hoofdrol spelen, geschreven in een stijl en structuur (omgekeerd chronologisch) die me helemaal wisten mee te slepen.
How to Think Like A Horse: The Essential Handbook for Understanding Why Horses Do What They Do, Cherry Hill
Aanrader voor wie meer over paarden wil leren. Heel duidelijk onder woorden gebracht ook. Sommige hoofdstukken mochten uitgebreider, maar daarvoor zal ze dan wellicht andere boeken geschreven hebben.
En de rest?
Wilt ge écht weten wat ik van de andere boeken vond, dan kunt ge de reviews (die in feite meestal niet de noemer ‘reviews’ waardig zijn) via mijn Goodreads-profiel vinden.
Het leesdoel voor 2024?
Net als elk jaar gewoon minstens 12 boeken lezen, en liefst meer supergoeie boeken verslinden. Maar ja, dat weet ge niet altijd op voorhand, hé. Ik heb alleszins al een lijstje van boeken waar ik mijn tanden in wil zetten 😈
Jeej voor boeken en lezen! Veel leesplezier in 2024 gewenst, maar vooral leestijd zonder accidenten en ziek zijn inderdaad :-).