’t Is zomer, mannekes.
De leukste zomer in tijden.
De zomer waarin ik thuis werk (le grand luxe!) en over het algemeen een iets rustiger mens ben. Want ooh ja, dat thuis werken veroorzaakt ook stress. Stress die mij ’s nachts achtervolgt, maar hé, het ging hier over verblijdingen.Dus, waarom is het de leukste zomer in tijden? (opgelet: scrollpost!)

Omdat het zo warm is! (= bijna iedereen vrolijker)

Omdat mijn vensterbankmoestuin blij is.

Omdat ik mijn uitstelgedrag aan het aanpakken ben. (maar daarover later meer)

(ook nog altijd omdat ik mijn eerste Deer&Doe-tje maakte)

Omdat ik minder online was/ben:

• geen nutteloze half-uur-tot-een-uur-durende-Pinterest-scrollsessies meer (al een tijdje niet meer eigenlijk), enkel pinnen wat ik zelf tegenkom en pinwaardig vind, niet scrollen door die neverending startpagina
• ik zei vaarwel aan mijn Twitter-account, ook maar logisch als je enkel nog maar je Instagram-foto’s ‘twittert’ / deelt en toch nooit die onoverzichtelijke stroom van uitspattingen of weloverwogen in de internetwereld gespuide meningen en gedachtes leest
• maar vooral: Facebookverlof gedurende een maand sinds 1 augustus, want ‘minderen’ lukte niet, het is alles of niets bij mij (daardoor tijdelijk dus ook geen updates op de la merlette blanche-pagina, voor wie die zou gemist hebben – hm hm) – en ik heb het nog geen seconde gemist, zot genoeg (want ik geef toe, ik was er te veel mee bezig)

Omdat we een huisje aan het zoeken zijn en veel dromen en plannen maken en hopen dat de prijzen van het vastgoed toch heel snel dalen.

Omdat er nog altijd chocolade is. Vegan suikervrije chocolade, mijn redding.

Omdat dit een van mijn schrijfplekjes is.

Omdat Poes, de gekke half-hond-half-kat die van zwerfkat tot huiskat promoveerde, mij vaak entertaint.

Omdat ik al acht maanden elke avond (toen ik nog buitenshuis werkte) of ochtend (nu ik thuis werk) sport, op de koer als het binnen warmer dan 20° C is, en ik me daar ZO goed door voel.

Omdat onze boom weer zo mooi is.

Omdat Stefan twee plezante gezelschapsspellekes kocht en we dus af en toe van we-spelen-een-spel-vanavond doen. (Alhambra en Niagara, voor de bordspelfans)

Omdat ik weer een mixer heb die fruit tot sorbet kan mixen. (ik blijf wel sparen voor een keukenrobotachtig ding waarmee ik choco en al die lekkere, raw desserts kan maken)

Ook een beetje omdat mijn haar weer een beetje roder werd.

Omdat we al een paar zomerse maandagavonden in het stadspark doorbrachten. Het park ziet er de dag nadien altijd zo uit, maar daarmee hebben wij niets te maken hoor. Wij nemen wel ons afval braaf mee naar huis he, wij zotte groentjes.

Omdat ik de laatste weken al zo’n vijf keer ben gaan zwemmen. Daar ben ik zowaar extatisch om. Het zit zo: mijn ouders noemden mij vroeger ‘een waterrat’, maar ik ben de laatste vijf jaar één of twee keer gaan zwemmen, omdat die Stefan van me zwemmen niet leuk vindt. NIET LEUK. En alleen gaan, dat komt er nooit van. En nu dus: vijf keer op korte tijd. Übergelukkig, ikke.

En omdat we een week op reis gingen. Maar daarover meer, de volgende keer!