In de vorige verblijdingenpost toonde ik nog dat we in ons tuintje de afwas aan het doen waren, helemaal campingstijl. Vandaag schrijf ik deze blogpost vanaf een nieuwe locatie, want oh jawel, onlangs verhuisden we nog eens. Tijd om even Meer lezen …
Onlangs vertelde mijn collega me hoe tof ze het vond om mij na de werkdag te zien vertrekken: op mijn fiets, met mijn koptelefoon, zonnebril op mijn neus indien nodig, los haar indien goesting, chillax’-modus aan. De onbezorgdheid droop zo Meer lezen …
Ken je dat gevoel, van op barsten staande nieuwsgierigheid? Maandenlang ben je al aan het wachten. Je lijf kent pieken en dalen door de hormonale veranderingen. De echografieën sussen je gemoedsrust, maar je kan niet wachten tot je iets kan Meer lezen …
Bahaha, de laatste verblijdingenpost dateert van begin december vorig jaar. Is dat niet een beetje schandalig, eigenlijk? Alsof ik de laatste maanden geen verblijdingen heb gekend. En dat in tijden dat de 100happydays-hashtag mijn Instagram-account bombardeert. Tijd om mijn verblijdingen Meer lezen …
In 1990 was ik twee en kreeg ik een broertje, in 1999 was ik 11 en ging ik nog niet uit. Pas vanaf het eerste à tweede middelbaar zou ik de Spice Girls (tja), Get Ready (ajaj) en Backstreet Boys (ajajaj!) Meer lezen …
Onlangs verhuisden Stefan en ik. Een paar maanden geleden kochten we immers een huis. Aanvankelijk was het plan om het zo snel mogelijk plat te laten gooien wegens nogal oud en serieus versleten. Maar onze plannen veranderden. Dat mag. Dat Meer lezen …
Er zijn van die weekends, hé. Weekends waarop je blijft kauwen, weekends die hun smaak niet verliezen. Afgelopen weekend was er zo eentje. Het begon vrijdag om 13 uur. Lobke en Jos kwamen langs voor een reportage voor Femma. Later ongetwijfeld meer daarover, Meer lezen …
In januari 2013 duwde ik het fototoestel in Stefans handen. Ik moest iemand een foto van mezelf bezorgen. Aj aj. Twee problemen: 1) een degelijke foto van jezelf is lastig en 2) Stefan neemt het liefst foto’s zonder mensen. Een Meer lezen …
Vannacht, toen ik met de hulp van twee lieftallige afdroogsters de vaat na een fijn feestje stond weg te werken, hadden we het over goede voornemens. Ik zei dat ik liever geen goede voornemens nam, zo speciaal aan het begin Meer lezen …
Om de zoveel tijd lijst ik mijn verblijdingen op. Vandaag kijk ik nog eens terug op de dingen die mij de afgelopen dagen / weken verblijd hebben, gewoon omdat ik daar goesting in heb. En ook een beetje omdat ik Meer lezen …
2 jaar! Dat verdient een feestje! Een feestje waarbij ik me ga volproppen met chocomousse! Santé!
Er zijn zo van die weekends dat ik überdankbaar ben dat mijn lijf mij kan volgen, dat ik perfect gezond ben (woorden van de dokter bij het analyseren van mijn laatste bloedtestresultaten), dat ik gewoonweg kan doen wat ik wil Meer lezen …
“Een keer in de zoveel tijd komen drooooooo-meeeeeeeen uiuiuiuiuiuit!” Jawel, ‘t is van da: ons droomhuis komt weer een stapje dichterbij. Twee dagen na publicatie van dit bericht belden we verkopers, weer twee dagen later bezochten we het übergeweldige plekje, Meer lezen …
‘t Is maar dat ge ‘t weet: Style Me Green deed de boeken toe. Een beetje jammer van mijn olifantendracht, maar c’est la vie van een vrijwilligerswerker, denk ik, zo af en toe iets doen dat uiteindelijk niet veel verschil Meer lezen …
Zaterdag deden wij van feestje. Een héél laat verjaardagsfeestje, omdat we in de winter verjaren en de winter niet het meest gezellige seizoen is voor feestjes, vinden wij. Tegelijkertijd was het een feestje om de schone zomer van 2013 te Meer lezen …