Mijn Tas: een aangepaste Lena met een stuk of 15 binnen- en buitenzakjes voor Haaike

Een hele tijd geleden ontmoette ik Haaike / le petit requin. We hadden afgesproken bij Philimonius, de leukste koffiebar van Aalst (materiaal voor een soort van ‘hotspot in Aalst’-blogpost zowaar!), we babbelden alsof we elkaar al jaren kenden en ik wenste even dat ze niet in Zwitserland woonde want dan zouden we gemakkelijker impulsief eens kunnen afspreken, zo van ‘ik ben nu op de markt, komt ge straks efkes naar Philimonius voor een theetje?’ (thee, want koffie vind ik nog altijd vies) Voorlopig blijft ze in Zwitserland wonen, en moeten we dus lang (een week of twee is voor mij, kinderloze met weinig sociale of andere verplichtingen, lang) genoeg op voorhand afspreken. Dat deden we ook recenter, voor de overhandiging van een tas die ik voor haar gemaakt had. Niet bij Philimonius deze keer, wel bij mij thuis, want zo close zijn wij intussen al. Ah ja, we ontdekten dat we naar dezelfde middelbare school waren geweest, dat brengt mensen natuurlijk wel (opnieuw) dichterbij.

Goed, de tas dus. Toen Haaike al lachend eens vroeg of ik ook op bestelling tassen maakte, reageerde ik met ‘ja, graag!’ en volgde al snel een mailtje met wensen. Haaike wist wat ze wilde, en dat vind ik geweldig. Groot genoeg voor een A4-map, iets neutralere kleuren, rechthoekige / vierkantige vorm, één of twee (binnen)zakjes en een verzonken rits waren zowat de wensen. Ik puzzelde met verschillende lappen uit mijn recykleer-/stoffenvoorraad en maakte uiteindelijk een Lena in een aangepast formaat en met zo’n 15 binnen- en buitenzakjes, waarvan enkele zakjes de gerecykleerde achterzakken van broeken zijn. Ik wist dat dat kon, want Haaike, die heeft het ook wel voor groene dingen.

De buitenkant is neutraal en ‘deftig’, voor de binnenkant hoopte ik dat Haaike als ik zou redeneren: de stof maakt niet zo veel uit en hoeft al zeker geen duur stofje te zijn, want hé, het is maar de binnenkant. Functionaliteit boven looks, zoiets. En oef, ze is er blij mee, werd al duidelijk tijdens onze afspraak en bevestigde ze nadien nog via digitale wegen.

Foefelwerk was het, deze achterzak erop naaien, want ik had, toen ik jaren geleden dit stukje broek uitknipte en aan mijn jeansvoorraad toevoegde ‘om ooit te gebruiken’, niet echt rekening gehouden met eventueel nodige naadwaarde. Zigzaggen dan maar! Aan het riemlusje kan Haaike haar sleutels hangen, dat dan weer wel.

De foto’s nam ik op 2 minuten tijd voor Haaikes aankomst en zijn dus nogal povertjes, maar hé, jullie hebben genoeg verbeelding om te zien dat dit een mooie, heel erg praktische tas is, toch? En ik hoorde ook al waaien dat de tas in een van Haaikes volgende Fair Wear Friday-posts aan bod zal komen …

Patroon: aangepaste Lena uit Mijn Tas (ik maakte eerder al een gerecykleerde Lena voor mijn oma)
Stoffen: tweedehandsvondsten en gerecykleerde stukken