Of ik het zag zitten om een verzorgingstas te maken, vroeg mijn nichtje in januari. Graag een Lena uit Mijn Tas, voegde ze toe, in uniseks kleuren, met als deadline midden juli. Natuurlijk zag ik dat helemaal zitten, ah ja! Een eer is dat, dat ik, of all people, een tas mocht maken voor haar. Ik maakte eerst wat andere projecten af, en onlangs begon ik dan eindelijk te puzzelen. Want tassen maken, da’s altijd een beetje puzzelen, en nog iets meer als je werkt met wat je in huis hebt – in het kader van een project met titel ‘Werk die stoffenstapel eens weg!’ (waarmee het overigens heel goed gaat, jeej!)
Het moest een stevige, duurzame tas worden, en dus viste ik een vel nepleer (een hele tijd geleden gekregen van fieke, nog eens dikke merci!) van onder het stof. Appelblauwzeegroen-achtig, terwijl het nichtje bruin als basiskleur had opgegeven. Ik stelde voor dat ik er iets moois van zou proberen maken en dat ik gewoon een andere zou maken mocht de groene versie toch niet dé verzorgingstas zijn waarmee ze zich de komende jaren zag rondlopen. Ik kan intussen zeggen dat ze er zich zeker wél mee ziet rondlopen, want blij was ze met deze Lena, en geen beetje. Jeej!
Het werd de Lena met verzonken rits, verschillende binnenzakjes waaronder een vak met elastiek voor pampers, met een met Decovil Light verstevigde voering en de allermooiste tassenband die ik al ben tegengekomen. Echt. Ik had aanvankelijk de handvaten uit het motiefstofje willen krijgen, maar daarvoor had ik absoluut niet voldoende stof over. Toen de tassenband, van bij k-bas, aankwam, vond ik het op slag al véél minder erg dat ik niet genoeg meer had van het motiefstofje. Niet bio, maar wel van katoen (en dus geen kunststof) én 2,5 mm dik dus perfect voor een grote tas als Lena. Mijn bescheiden mening, uiteraard.
Oh ja, om al eens te proberen of mijn machine dat nepleer wel zou kunnen verwerken, maakte ik een miniversie zonder handvaten (bruikbaar als apart, uitneembaar opbergvakje, voor bijvoorbeeld verzorgingsproducten). Klaar op een kwartiertje, zegt mijn geheugen. Het enige wat ik veranderde bij zijn grote zus was het bovengaren: geen normaal naaigaren, maar wel een restje cordonnet, overschot van toen ik reclamezeilen in fietstassen had omgetoverd – ook een project waarbij steviger garen een vereiste was.
Ik heb er uuuuuuren aan gewerkt, aan deze tas, inclusief wat gevloek en wat trekken en sleuren om mijn Viking te helpen, maar ik ben wreed content van het resultaat. Pomponnekesdanske voor mezelf! En voor mijn nichtje N., want ze is, geloof mij maar, een geweldige jongedame ♥ (ze is trouwens niet zooooo jong als het verkleinwoord misschien doet vermoeden, maar ze is wel jonger dan ik dus ze blijft altijd mijn ‘nichtje’, uiteraard)
EDIT, ter info voor wie zich niet kan voorstellen uit hoeveel delen deze tas bestaat 🙂 (sommige delen liggen dubbel!)
Patroon: Lena uit Mijn Tas
Materialen: gekregen nepleer, restjes van deze bio boxershorts en andere tweedehands stoffen, Decovil en tassenband van bij k-bas
Vorige Lena’s: de gerecykleerde Lena voor oma en de aangepaste Lena voor Haaike
Super mooie kleurencombinatie. Het lijkt me een lekker handige tas, waar je ook nog eens mee voor de dag kunt komen!
Schitterende kleuren en zo mooi afgewerkt. ’t Is eraan te zien dat je er uuuuuren aan gezwoegd hebt. Een prachtcadeau voor je nichtje.
Heel mooi en wat heb je het netjes afgewerkt.
Amaaaaaiiiii! Ronduit prachtig! En die tassenband maakt het echt af! Je nicht heeft geluk dat ze bij jou terecht kan om zoiets moois te toveren.
Waaawie, dat nichtje én haar baby’tje hebben sjans! Dat is zo wat de mooiste verzorgingstas die ik al gezien heb! Sjapoo!
Dat is een mooie tas geworden! Die kleur van dat nepleer is dan ook prachtig. Die binnenzak deed mij denken aan een hoeslaken, maar omdat je er niets van zegt in je blogpost, vermoed ik dat je die niet gewoon afgeknipt hebt, maar wel zelf zo genaaid?
De grote binnenzak met elastiek is inderdaad zelf genaaid. Een stuk van een hoeslaken was ook wel superhandig geweest, mocht ik dat in huis gehad hebben!
Waauw zeg, dat is me een mooie tas geworden, idd!! En zoveel zakjes, superhandig! Daar zal je idd wel vele uurtjes aan besteed hebben, ik ben onder de indruk!! Ik heb het meteen gepind 😉
echt prachtige kleuren! Tassen maken zou ik wat meer moeten doen maar het is inderdaad een heel gepuzzel en niet eventjes snel snel. Ik denk dat ik dit weekend nog eens een tas ga maken, mijn overlock moet binnen voor onderhoud dus ideaal om mij nu op tassen te focussen.
Prach-tig!
Moest ik jouw nicht zijn, ik kocht ook direct een boeleke om er zo’n mooie tas bij te kunnen hebben!
Wat een prachttas! En die kleur, laat ik daar de laatste tijd nu ook erg van houden 🙂 Zeker weten at ze er de komende jaren véééél plezier aan beleeft, dat nichtje van jou!
Amai, weer schoon gemaakt!
super tas!
Wauw, echt ongelofelijk mooi! Helemaal mijn smaak!
Zeer mooi gedaan. En top kleuren!
Wauw, het resultaat mag er zijn! Ik ben heel blij dat er zoiets moois uit het nepleer is voortgekomen. Top gedaan, dat boeleke heeft nu al chance zeg!
O echt Kelly, prachtig!!! Stikjaloers op wat jij allemaal kan! 😉 Ik dacht er deze week nog aan dat ik een grote tas zal moeten maken… stoffen luiers en overbroekjes nemen nog veel meer plaats dan gewone luiers… als het goed is ga ik bij jou wat inspiratie opdoen! 🙂 Maar zo mooi en perfect als de jouwe dat gaat me nooit lukken! Je bent een krak!!!
Hihi, dank je! 🙂 Maar ik ben ervan overtuigd dat de jouwe ook supermooi wordt hoor! En als ik je kan helpen, je weet me te vinden hé! 🙂
Amai, weer zo’n mooie versie! Niet te verwonderen dat je nichtje daar supercontent mee was! En als ik de deadline zo lees, kan ze ze waarschijnlijk nu ongeveer ook in gebruik beginnen nemen 🙂