Af en toe krijg ik een bestelling van vrienden of familie. Iedereen weet intussen maar al te goed dat ik naai, en de meeste weten ook dat ik graag op bestelling werk. Op die manier weet ik dat wat ik maak zal gebruikt worden: ik blij want ik maak niet iets dat nog geen bestemmeling heeft* of dat de ontvanger direct na ontvangst weg doet + de ontvanger blij want hij heeft een uniek stuk, volledig aangepast aan zijn wensen.
Een van mijn oma’s vroeg naar een grote tas. Een hele grote. De stof, dat maakte niet uit, zolang er maar veel in de tas kon. Ik besloot de grootste tas uit Mijn Tas te maken: de Lena. Op die manier kon ik ook nog eens een tas afstrepen voor Project Mijn Tas.
De stof is opnieuw een van de gordijnresten die ik kreeg van een andere naaister. Ik dacht dat ze stevig genoeg zou zijn en had ze dus niet verstevigd met vlieseline, omdat dat iets is dat ik zo min mogelijk wil gebruiken. Maar toen ik binnen- en buitentas eens in elkaar schoof, merkte ik dat ze toch niet mooi bleef rechtstaan. De buitenstof is wel vrij dik, maar niet erg dicht geweven, dus streek ik dan toch maar vlieseline op voor- en achterkant. Niet op de zijkanten, want dat was te veel prutswerk … Dat zie je eraan, maar ik hoop dat oma mij deze imperfectie vergeeft.
De binnenkant bestaat uit drie verschillende stoffen, een ware puzzel van restjes. Mooi is dat niet bepaald, maar wreed belangrijk vind ik de binnenkant meestal niet.
De hengsels kreeg ik niet uit dezelfde stof, en ook niet uit andere stof uit mijn voorraad. Niets, maar echt niets paste bij dat zwart-met-gouden-draadje. Tassenband dan maar, want soms moet je het jezelf gemakkelijk maken.
De bodem verstevigde ik met een stuk van het TE HUUR-bord dat aan een raam van ons nieuwe appartement had gehangen. Wreed stevig materiaal, dat ik had bijgehouden voor je-weet-maar-nooit. Tassenbodems, dus!
Ik heb de tas nog niet overhandigd, dus het is nog even afwachten of ze wel in de smaak zal vallen …
* Ik durf uiteraard wel uitzonderingen te maken, ja. Soms maak ik iets zonder dat het voor iemand concreet bedoeld is, en dan belandt dat in mijn steeds groeiende doos-met-zomaar-projecten. Ahum. Oeps. Daar zoek ik ooit wel een bestemming voor.
Stof: gekregen resten van gordijnen (ook al gebruikt voor mijn Lili-tas).
Patroon: Lena uit Mijn Tas.
Tassenband: Pand42.
Wat een mooie tas! En origineel hergebruik van dat bord. 🙂
Tof gedaan en je oma gaat daar super content mee zijn,let maar op!
Leuk! 🙂
Oh waaw, ik ben ‘grat’ fan van dat stofke, zo mooi! Die oma heeft sjans! 😉
Mooooi! Tof stofje. Ik kan mij niet voorstellen dat de tas niet in de smaak zal vallen. Dus geen stress 😉
Heel erg mooi!! Ik heb het boek ook, maar maakte er buiten de Juliette nog niet veel uit, dit geeft alleszins goesting 🙂 ik ontdekte trouwens je boek in de bib, en heb het nu op m’n kerstverlanglijstje gezet, zoooooo leuk!!
Ooooh, jeej, zo tof dat mijn boek op jouw kerstverlanglijstje mag staan! 🙂 🙂
En de Juliette is inderdaad een toffeke! Wil ik ook zeker nog maken, wellicht meer dan eens!
Weeral een schoontje!
Mooie tas! ‘k Vind uw versie precies ook mooier dan die uit het boek. Ik zag uw foto’s en ik dacht direct “oew, zoiets wil ik ook maken” en nu zit ik door het boek te bladeren en dat is precies een heel andere tas… :p
Ik vond ze in het boek ook niet een van de mooiste 🙂 Maar ik zag wel het Potentieel van het Patroon! 😀 Stofkeuze doet ZO VEEL hé!
Ja blijkbaar. Goed dat je dat potentieel zag. :p
‘k Ga ze op mijn lijstje zetten voor als ik nog eens aan het naaien sla. Ik was al efkes aan’t denken om een grote tas te maken, aangezien ik niets waterdicht heb waar ik mijn A3 schetsboek in kan steken. Met die tas zou dat wel lukken waarschijnlijk. 🙂
Dat moet er inderdaad in passen, op voorwaarde dat het schetsboek niet te veel groter is dan een A3 🙂
Mooi, echt heel mooi! Ik vind het een prachtige stof, de combinatie met de ‘effen’ tassenband brengt de stof zelfs nog iets meer naar voren.
Met zo’n tas kan je niet anders dan blij zijn, toch?
Wat een heerlijke tas! Echt heel erg mooi!
Sjansaard jong, die oma van u!
Pingback: Mijn Tas: een aangepaste Lena met een stuk of 15 binnen- en buitenzakjes voor Haaike | Ma vie en vertMa vie en vert
Pingback: Mijn Tas: de Lena-verzorgingstas - Ma vie en vert