Op de zolder van ons tweedehands huisje vonden we een kruidenrekje. Het was vuil, vettig en echt vieselijk. Maar een kruidenrekje, dat kunt ge toch niet missen als keukenprinses-in-wording? Dus ontfermde ik me erover. De potjes, waar nog kruiden in zaten, werden geleegd, uitgespoeld, geweekt, nog eens geweekt (waarbij de mooie etiketjes natuurlijk ook losweekten) en uiteindelijk afgewassen. Het rekje zelf werd ontvet, met staalwol en schuurpapier behandeld en van een nieuw laagje vernis voorzien. En uiteindelijk helemaal in ere gesteld: het hangt opnieuw waar het naar ‘t schijnt jaaaaren geleden, toen de grootouders van mijn vriend hier nog woonden, gehangen heeft.
voor
na: een voorlopig nog niet helemaal gevuld kruidenrekje – maar zie, die kleurtjes!
Enkele manieren om de potjes te labelen passeerden mijn geestelijke revue, maar uiteindelijk kwam mijn vriend met het idee om er geen namen op te plakken en aldus de kruiden op het zicht en op hun geur te leren herkennen… Voor de zekerheid heb ik wel nog spiekbriefjes op het rekje geplakt 😉
Dat is inderdaad mooi in ere hersteld!
Geweldig! De kleuren zijn prachtig. Inspiratie alom. 🙂
Je kan ook mooi de naam met een witte (glas)viltstift erop schrijven. Zo doe ik dat op weckpotten ipv met etiketten.
Aahh wat ziet dat er leuk uit met al die kleuren!!
Wat een leuk idee zeg!
Stukje historie aan de muur 😉
Héél goed gedaan! Ik heb ook zo'n kruidenrekje, maar ik heb de potjes wel weg gedaan.
Mooi!
schoon…. en goed idee!
Zo'n leuke spullen van vroeger moeten gewoon in ere gehouden worden. Leuk dat je het niet gewoon ingeruild hebt voor een modern exemplaar!
Leuk! Ik heb er ook zo een van mijn moeder 'geërfd', maar wel de potjes vervangen. Ik kreeg ze echt niet meer schoon!
Haha, die spiekbriefjes. Schattig!
Heel leuk hoe die kleurtjes van die kruiden het rekje "opfleuren"
Dan zie je weer hoe simpel het kan zijn, geen zoektocht nodig naar de mooiste etiketjes, gewoon zonder is al perfect!
Mijn ouders hebben exact hetzelfde rekje!