Leesvoer – editie ‘ow zeg, dit was (lichtelijk) angstaanjagend’

Ik lees eigenlijk niet zo vaak thrillers, maar de laatste maanden kwamen er enkele op mijn leespad: het (lichtelijk overdreven) gehypete The Girl on the Train, de enorm beklemmende maar helemaal niet typische actie-en-gevaar-thriller Room en klassieker Carrie. Ik heb ze alle drie zo graag gelezen dat ik denk dat ik voortaan wat vaker thrillers of spannende romans lees.

The Girl on the Train, Paula Hawkins ****

(gelezen in het Engels)

De mannen in dit boek zijn klootzakken, de vrouwen vond ik nogal zwak, passieloos en dus vrij oninteressant. En toch wilde ik weten hoe het afliep en kon ik moeilijk stoppen met lezen. Ik heb regelmatig gedacht dat het nu toch eindelijk maar eens vooruit mocht gaan, want ik was de personages nogal beu. Maar ik wilde weten wat er was gebeurd. Als je een boek wil uitlezen ondanks zo’n frustraties, is het toch wel een geslaagde thriller, nee?

Room, Emma Donoghue *****

(gelezen in het Engels)

Moeilijk om te stoppen met lezen, gruwelijk, hartverwarmend, spannend, vlot leesbaar (in het Engels althans)… Dit boek wekt een hele hoop tegenovergestelde gevoelens op, dat moge duidelijk zijn. Een heel sterk boek over moederliefde in de meest ‘moederonvriendelijke’ omstandigheden, waarbij ik af en toe terugdacht aan La vita è bella. Niet aan te raden aan jonge moeders of moeders-in-wording, denk ik ook, tenzij ge u een oog wilt uitbleiten (dat heb ik niet gedaan, maar ik kan me wel voorstellen dat het een mogelijk effect is).

Het verhaal wordt verteld door de vijfjarige Jack, dus dat is misschien even wennen, maar ik hou wel van dat perspectief, en van Jack’s kijk op de (grote en kleine) wereld, zijn moed en zijn liefde voor zijn moeder. Jack zal me nog lang bijblijven, dat voel ik nu al.

P.S.: Als je het leest, lees het in het Engels. Het is in eenvoudig Engels (= van een vijfjarige) geschreven en ik denk dat het verhaal en het personage veel sterker overkomen dan in een Nederlandse vertaling.

Carrie, Stephen King ****

(gelezen in het Engels)

Ik heb de verfilming al lang geleden gezien, en ik kende het verhaal nog, maar pfoe zeg, ik heb dit boek niet kunnen uitlezen zonder nagelbijterij. Amai amai. Zotte personages, die Carrie en haar Momma. Dit is trouwens het eerste boek van Stephen King dat ik lees, en ik ben benieuwd naar meer.

“People don’t get better, they just get smarter. When you get smarter you don’t stop pulling the wings off flies, you just think of better reasons for doing it.”

17 gedachten over “Leesvoer – editie ‘ow zeg, dit was (lichtelijk) angstaanjagend’”

  1. Ik was bang dat The Girl on the Train wat te hard gehypet was, maar misschien moet ik het dan toch eens een kans geven. Al lees ik eigenlijk ook helemaal geen thrillers normaal gezien.

  2. Ik heb je tips alvast gepind, maar ook ik had tot een jaar geleden nog nooit een thriller gelezen, nu ik het al eens doe kan ik het alleen maar meer kansen geven …

  3. Lottesanekdotes

    Ik had precies hetzelfde met The Girl On The Train. Ik vond het eigenlijk echt een slecht boek en begreep én begrijp de hype niet, want ik had een hekel aan de personages en vond het verhaal dan ook nog eens zeer voorspelbaar, maar toch heb ik het uitgelezen omdat ik zeker wilde zijn dat ik het bij het rechte eind had. Onnozel hé, want ik heb me vooral zitten ergeren tijdens het lezen. Ik zou het toch maar een 2/5 geven, denk ik.
    Voor de rest ben ik een enorme fan van Stephen King en Carrie staat te wachten op mijn boekenplank 🙂

  4. Ik heb Room wel in het Nederlands gelezen en vond het eigenlijk goed meevallen (ik las hem dankzij jouw review op goodreads maar koos dus toch voor Nederlands omdat ik niet zo graag Engels lees). Ik las het graag en heel snel uit. Ben ook naar de verfilming geweest en vond die ook echt heel sterk (de moeder kreeg een oscar maar ik vond het kind echt héél sterk!)
    De eerste vond ik ook niet zo’n topper en van de laatste zag ik alleen de film (maar echt jong, toen ik 15 was ofzo op een scoutsfilmavondje denk ik, echt eeuwen geleden). 🙂
    Leuk, die boekentips!

  5. Ik ben wel benieuwd naar Room, maar als ik je review lees, durf ik niet meer goed want sinds ik moeder ben, zitten die tranen inderdaad veel hoger dan voorheen. En mijn zoontje heet dan ook nog eens Jack!

  6. Grappig, ik las net Room uit. Wel in het NL, ik gaf het in het begin bijna op door dat taaltje van die vijfjarige. Ben wel blij dat ik doorzette, want het is zeker geen slecht boek.

  7. Boeken die een zodanige hype zijn, vermijd ik meestal, omdat dat vaak overroepen is. Maar Nummer 1 is natuurlijk wel een enorm succesverhaal. Horror is niet mijn favo genre. Thrillers daarentegen lees ik best wel graag, en meestal van scandinavische auteurs.

  8. leuke tips! bedankt! ik las vroeger bijna geen thrillers, maar merk dat ik de laatste jaren, doordat ik wegens mama-geworden-zijn weinig of geen tijd overhoud voor lezen, toch sneller naar thrillers grijp omdat die vaak sneller en makkelijker weg te lezen zijn. Maar daardoor ben ik ze ook steeds meer gaan appreciëren 🙂 Ik ben zelf enorm zot van de Scandinavische thrillers, met Wallander voorop, die vind ik echt helemaal de max!

  9. ‘The Girl on the Train’ las ik vorig jaar ook, maar ik vond dat nu niet echt zo’n thriller eigenlijk… De andere twee boeken las ik nog niet, en ik moet (vol schaamte?) toegeven dat ik nog nooit een boek van King las…

    1. Ja, veel ‘gethrillt’ heb ik ook niet echt bij The Girl on the Train. Maar wat maakt een thriller een thriller? Ik vond het boek alleszins wel spannend en ik wilde wel weten hoe het afliep 🙂

        1. Allez, serieus?! Die vond ik niet zooooo eng hoor! Wel heel wat creepier, maar niet om te zeggen dat ik niet durfde verder lezen of ervan droomde 🙂

  10. Pingback: De 3 beste boeken die ik in 2016 las - Ma vie en vert

Reageer