Vroeger kende ik alle teksten van de jongere Anouk vanbuiten, schreeuwde ik een paar Skunk Anansie-liedjes mee, soms tot mijn keel het gebrul niet meer kon volgen. Oh, en met Amanda Palmer van The Dresden Dolls werd ook regelmatig mee gekeeld. Om nog maar te zwijgen over de mannelijke frontpersonen met wie ik graag en vaak meezong, in mijn kamertje met de muziek zo luid als de huisgenoten het konden verdragen. Ooit schreef ik zelfs een lied, combineerde dat met zes simpele gitaarakkoorden en noemde het mijn eerste (voorlopig tevens laatste) liedje.
Nu durf ik de microfoon niet in handen nemen tijdens een avondje Singstar spelen, behalve bij mijn mama of papa en als er geen onbekenden bij zijn. Zingen in de nabijheid van schoonfamilie, vrienden, kennissen … ik pas!
Maar zingen voor het klimaat, tussen een massa onbekenden, daar had ik vorige zaterdag geen moeite mee. Of de ministers nu wakker geschud zullen zijn, betwijfel ik, maar thuis blijven en niets doen zal dat zeker NIET doen. En aan de zijlijn was er wellicht sceptisch gemompel en geïrriteerd ooggedraai om al dat betweterig gezang, maar ach, negeren en verder zingen. Zo te midden van de massa kon ikzelf trouwens dat sceptische wormpje ook niet helemaal onderdrukken: hoeveel percent van die massa zou niet met de auto gekomen zijn?, hoeveel percent van die massa zou af en toe vegetarisch eten?, hoeveel percent van die massa gaat jaarlijks (meermaals) op reis met het vliegtuig?, … En ook nog: hoeveel energie is er nodig voor al die belichting en voor al die geluidsversterking? …
Maar ik zong alsof er niemand stond te luisteren. En eigenlijk vond ik het gewoon plezant. Of het nu veel beslissingsmakers zal bewegen of niet. En daarna fietste ik naar huis om daar een lekker vleesloos weekmenu op te stellen.
De versie van Do it now van de gebroeders Standaert trouwens al gehoord?
Ik was er ook, weliswaar ook met bedenkingen (http://oponseentje.blogspot.be/2012/09/single-for-climate.html), maar alles in overweging genomen vond ik het beter dan niets doen. We hebben tenminste getoond daar en 80.000 mensen bereid zijn op straat te komen voor het klimaat en de meesten zullen wel zo consequent zijn om minstens ook iets in hun eigen gedrag te wijzigen.
Ik zit op school nu en kan niet echt luisteren, en ik was er niét bij zondag, tot mijn grote spijt en eigenlijk met geen enkele reden behalve dan dat ik veel te moe was..
Ik ben ook mee gaan zingen. Ook met bedenkingen. Maar beter iets dan niets doen, niet? En ik vrees ook dat er vele mensen met de auto waren gekomen.
Idem hier, we zongen ook uit volle borst – inderdaad met hetzelfde duiveltje op de schouder dat exact dezelfde vragen stelde. Maar toch – het was meer een statement en hopelijk blijft het toch ergens plakken.
Ik ben ook gaan zingen. Met dezelfde bedenkingen. Maar toch: niets doen is niet veel beter hé.