Een paar jaar geleden pinde ik het matrashoesje dat mina dotter maakte voor een van haar dochters. Een gezellig leeshoekje, dat zag ik ook wel zitten. Op dat moment nam ik me voor om ja te zeggen als iemand me vroeg of ik een (kinder)matrasje wilde. Die vraag bleef uit, jarenlang. Tot mijn mama een paar matrasjes uit een caravan recupereerde. Ik kreeg er twee. Booyah, want dat betekent ook: twee toffe leeshoekjes in huis!
Dat huis, dat is er nog bijlange niet, maar een leeshoekje dicht bij de chauffage in het soms kille appartement zag ik ook wel zitten.
Over de stofkeuze heb ik uren getwijfeld. Zonder overdrijven, zeg. Dat matrasje moest namelijk bij ons toekomstige interieur passen, iets met witte muren, licht houten vloeren, grijs en wat kleuraccenten. Ik veranderde meermaals van gedacht en besloot uiteindelijk om voor neutraal, sober grijs te gaan, liefst uit dikkere katoen of canvas tegen te snelle slijtage.
En toen herinnerde ik me de donkergrijze teddyfleece die ik gekocht had en de tientallen jeansbroeken die ik al had gespaard om een dekentje voor vriendin Evy te maken. Maar Evy heeft intussen een vriend die haar warm houdt, dus ik hoefde toch geen jeansdeken meer te maken. Bingo! Teddyfleece (je weet wel, gerecycleerde petflessen) voor de bovenkant, stevige jeans voor zijkanten en onderkant. Voor het gemak knipte ik gewoon telkens de broekspijpen van het kontstuk, het stuk dat in mijn geval altijd het meeste lijdt …
Laatste probleem: ik zie dat eigenlijk niet zo graag, de typische blauwe jeans. Ik hou van jeans voor zijn stevigheid en ik werk er graag mee, maar schoon? Tien, vijftien jaar geleden vond ik van wel, de laatste jaren ben ik het wat beu gezien. De achterkant van jeansstof vind ik wél mooier. Ik keerde alle broeken binnenstebuiten en pikte de meest grijzige tinten eruit. Ik dacht nog even over verven, maar ik had geen plantaardige verf in huis en wilde ook niet wachten tot ik er wel in huis had. Zo gaat dat soms in mijn hoofd: jaren kan ik wachten maar dan plots moet het af zijn. Ahum.
Nu zitten de ‘mooie’ kanten van de broeken dus aan de binnenkant van de hoes. Een stuk of tien tinten blauw? Dat leek me dus een beetje te druk, te onsober.
Goed, eens de stoffen gekozen, kon het urenlange knip-, pimp- en naaiwerk eindelijk beginnen. De onderkant kon me weinig schelen, die moest enkel stevig zijn. Ik wees de broeken met gaten ter hoogte van de knie niet af en gaf ze ook een tweede kans. Een lapje erachter en mee in het rijtje!
De zijkant pimpte ik met vierkantjes (textielverf die ik lang geleden kocht) omdat stempelen plezant is en 3,5 meter stof bestempelen ook nog eens zeer rustgevend is, zeker met chillen zondagavondmuziek in je oren. Denk Jeff Buckley, Oscar and the Wolf, Antony And The Johnsons, Lou Reed, The National en zelfs wat Neil Young.
Een rits die lang genoeg was, had ik niet liggen. Maar ik heb wel een kooi vol kortere ritsen. Ritsen die trouwens op het containerpark zouden beland zijn wegens productiefoutjes (zie die rode verfspat op het achterkant, whoaa!!), dus jonges toch, de karmapunten voor dit maaksel stegen nog meer!
Oh, het matrasje had blijkbaar al eens een nieuwe hoes gekregen, ontdekte ik. Dertig jaar geleden was dat wellicht al een hele verbetering tegenover de eerste laag, maar ehm, ja, oordeel zelf maar.
Ik ben alleszins veel contenter met mijn recykleersel, maar dat was wellicht al duidelijk. (ik bedoel, hoe lang kan een blogpost over een poepsimpel naaisel worden, zeg?!)
Cool! Ik vind dat mega cool.
En echt, ik spaar ook alle oude jeansbroeken, maar onlangs dacht ik nog: wat ga ik daar toch allemaal mee maken? (kinderpijpjes zijn natuurlijk veel smaller) Maar hé, ik spaar gewoon rustig verder.
Ooooh! Amaaai! Wat een werkje van engelengeduld! Maar wat schoooon! Daar zult ge goed op kunnen lezen ;-)!
Heel mooi! Ik maakte een paar maanden geleden een zitzathoes van oude spijkerbroekvakjes en gebruikte ook regelmatig een achterkantje om kleurverschillen te creëren. Wat strak gestempelt!
Super chic! En die ritsen zijn prachtig weggewerkt. Wow!
Respect! Echt heel knap! Bedankt om te delen, dit geeft inspiratie!
knap geworden!
supertof! die grijzige jeanskant is inderdaad zoveel mooier – ik heb ook massa's jeans (allemaal met dezelfde gaten erin als in foto 4!) maar met die blauwe kant weet ik toch nooit echt wat maken.
En wat ik mij nu al eeuwen afvraag en jij vast weet: fleece, is dat àltijd van gerecycleerde petflessen gemaakt? Ook de dekentjes van Ikea enzo?
Nee, absoluut niet, helaas. En zelfs als het gerecycleerd is, zou het niet zo'n milieuvriendelijk materiaal zijn, omdat er microplastics zouden vrijkomen bij het wassen. Het is ook nog altijd niet biologisch afbreekbaar natuurlijk… Om die redenen koop ik het eigenlijk ook liever niet zelf. Allez, ook omdat ik gewone, kortharige fleece totaal niet mooi vind 🙂
Ik denk dat je best googelt of de leverancier probeert te contacteren om zeker te zijn…
super, echt geweldig mooi. Die afwerking! Een heel fijn idee ook, zo'n matras als chill-out-zone.
Het is dan ook écht chique geworden! Leve de grijze kant van jeans, echt een goed idee!
Keischoon gedaan! Die stempels maken het echt af!
Waauw, hier staat nog een matrasje te wachten op een nieuwe hoes. Nu ik deze zie, ga ik straks aan de mijne beginnen.
Zo tof gedaan! Maar wat een werk heb daarin gestoken. Ik denk niet dat ik de moed zou hebben. Aan kapotte broeken anders geen gebrek hier 🙂
Super leuk is het geworden! Van recycleren gesproken zeg! Je brengt me op ideeën! Wij hebben ook nog een oud kindermatrasje liggen, nu we net een nieuw kochten voor het babybedje… 😉
Wat een toprecyclageproject! En dan nog eens keischoon ook! Whow!
Je hebt dat goed opgelost en inderdaad is die grijze kant mooier dan de blauwe.Ik heb er ook al enkele opzij liggen,wou er een tas of kussenovertrekken van maken maar als ik er genoeg heb ga ik ook voor de binnenkant.
Wat een engelengeduld. Ik vrees dat ik dat niet zou kunnen opbrengen. De stempels maken het helemaal af. Echt mooi! (An)
Gaaf gemaakt zeg!!
Fantastisch, en wat een werk. Voor mij ben jij de absolute Queen van de Recyclage. Bewondering!
Een andere versie van 50 tinten grijs. 🙂 't Is wel origineel, met al die toevallige creatieve oplossingen!
Maaah, zo tegen dat chauffage'ke leunen met een goed boek, dat is't goed leven jong! En al zeker op zo'n schoon matras!
Enneuh, die kooi vol ritsen, die spreekt wel tot mijn verbeelding 😉
Simpel?! Haha ik doe het je niet na hoor!
Heel mooi!
Poepsimpel? Mijn geduld zou nog niet halverwege geraken 🙂
En ik mag misschien van een andere planeet lijken, maar ik ben toch wel blij met de ontdekking dat "booyah" een positief woord is, in plaats van een uitroep van ontevredenheid 😉
Heel knap gedaan!!
Oh waw seg! Super!
Zo cool!!
ik ben echt onder de indruk zeg! Wat een tof recykleersel!
Ik ben echt elke keer onder de indruk van jouw energie en kunde om dit soort dingen in een handomdraai te maken, chapeau!
Helemaal terecht, die lange blogpost!
Supermooi!
Ja gescoord in blogland! Het ziet er prachtig uit.
Heel tof! Heb ook stapels oude jeans liggen. Die binnenkant ga ik ook eens bekijken.
Wat een inspirerend recykleersel !
Echt een coole matras!