Het klinkt wellicht pretentieus, maar als Sofie en ik iets samen doen, dan mag het resultaat er nogal serieus zijn, vind ik. Dat was de eerste keer zo bij mijn boek, waarvoor ze het grootste deel van de foto’s nam, en dat was opnieuw zo bij het Geboortepakket voor Tiebe, waarbij zij de stofjes koos voor de spulletjes die ik mocht naaien. Deze keer gaf ze me opnieuw stofjes die perfect bij elkaar pasten en mocht ik met die pareltjes een e-reader-hoesje voor haar Kobo naaien.
Ik besloot om de onderste hoekjes uit katoen te maken. Zo zit de Kobo zeker stevig genoeg in zijn jasje. Voor de bovenste hoekjes gebruikte ik elastiek, want zo geraakt de Kobo toch nog gemakkelijk uit zijn jasje. De binnenste stof verstevigde ik met vlieseline. Toen binnen- en buitenkant aan elkaar hingen en gekeerd waren, knipte ik een stuk ‘plastic plakcanvas’ op maat en schoof ik dat tussen beide lagen. Ik weet de exacte benaming van die versteviging niet mee. Ik gebruikte het eerder voor mijn zonnebrilhoesje. Het bleek exact wat ik nodig had om de cover goed stevig te maken. Zodra het geheel gestreken was, kleefde die versteviging aan de stof vast. De flap zelf was nog enigszins flexibel maar vooral beschermend genoeg voor de e-reader. Perfect, dus, ook al zeg ik het zelf.
Meer kan ik daarover niet schrijven, dus ik laat graag de foto’s aan het woord …
Materialen
Stofrestjes van Sofie, elastiek uit de Kringwinkel en verstevigingsmaterialen van bij Veritas
Patroon
Zelf getekend op een fijne naaiweekendavond
Wat mooi gedaan weer, Kelly! En ook de foto’s zijn erg mooi en duidelijk. Leuk stofje, mooi afgewerkt en niks geen pretentie, als iets goed is mag dat gerust gezegd worden (vind ik) ;-).Ik heb bewondering voor iemand die zo handig is met stofjes.
Zo’n maatje waar het super mee klikt en waar je samen toffe dingen mee kan doen moet je koesteren. Et voilà, deze e-reader heeft nu een prachtig hoesje om gekoesterd te worden. Schoon!
Ik zou dat zo in het klein voor mijn gsm willen, maar dat lijkt me dan weer zo een prutswerkje …
Mooi gemaakt! Mooie projecten maken jullie, inderdaad.
Chic! Heel mooi gedaan 🙂
Amai echt een schoontje !
Wat een leuke stofjes!
Zeer schoon, maar dat is geen verrassing! 🙂
Jammer dat mijn Kobo al een hoes heeft, maar wel erg mooi! Geen zin om er een tuto bij te maken?
Dat was eigenlijk de bedoeling, maar dan moest ik degelijke foto’s kunnen nemen en daar had ik op dat moment dan toch blijkbaar geen zin in. Maar het staat wel op de planning! Wel onder een hele resem andere projecten … 😉
Dat ziet eruit als een gat in de markt: Kobohoesjes van zelfgekozen stofjes!
Wil je het patroontje delen? Of een
Tutorial maken? Ik heb nl ook een
Kobo en zou het fijn vinden om er ééntje te maken. 🙂
Hi Isabelle, dat wil ik heel graag doen, dat was eigenlijk zelfs van in het begin de bedoeling 🙂 Maar ehm, eerst wil ik nog wat kleren voor mezelf, een paar T-shirts en een trui voor mijn vriend, andere ‘bestellingen’ van vriendinnen, een handtas … maken, dus een tutorial voor een Kobo-hoesje komt eraan, maar niet zo meteen 🙂
Oh fijn! Ik kijk ook uit naar een tutorial!
Voor mij betekent pretentieus onterecht stoefen. Dit is gewoon oprechte trots op iets heel moois, zowel wat stofjes als wat patroon betreft! Werk nog maar wat vaker samen, jullie twee 😉
Hoera voor creatieve vriendinnen! En hoera voor stofrestjes die een tweede (schoon) leven vinden!
Heel blij mee, nu zal er nóg liever gelezen worden 🙂
Pingback: Vintage roze Kobo-hoesje - Ma vie en vert