Zaterdagochtend kreeg ik bezoek van een nieuwsgierige, hongerige vierpoter.
Ziet u hem?
Het was onze buurman, de kater Dimmie.
In het begin dat we hier woonden had ik gezegd dat ik hem niet binnen zou laten, omdat ik niet zou willen dat hij dan niet meer bij zijn bazinnetje zou gaan (maar ik geef hem geen eten, om die reden dus), maar hij stond zo uitgestrekt tegen de achterdeur om me door het raam met zijn smekende ogen te bekijken. Dan bezwijk je toch?
En zondagavond kwamen mijn papa en co, en hij bracht zijn nieuwe trouwe viervoeter mee.
Is ‘t geen schatje?
Dus u weet het he, als u op bezoek komt, breng gerust uw huisdier(en) mee. En eventueel uw wandelschoenen, want om de hoek ligt een prachtig stukje bos 😉