De boeken van 2019: cijfers en bevindingen

’t Is weer die tijd van het jaar. Het kriebelt. De goesting om te bloggen. Ik heb dat sinds twee-drie jaar elke keer aan het begin van het jaar. Dat verwatert dan weer, want wie heeft er nu eigenlijk tijd om zo veel te bloggen? Ik alleszins niet meer, zo blijkt. Of allez, tijd kunt ge maken, als ge ’t maar belangrijk genoeg vindt, maar het ontbreekt me veel vaker aan goesting om neer te zitten voor een laptopscherm. Kendet? Na 5 x per week urenlang voor een scherm te moeten zitten, wil ik niet te veel meer zitten. MAAR WE DWALEN AF.

Lezen, daarvoor maak ik wel nog graag tijd. Het blijft een vast ritueel om ’s avonds in bed nog een paar bladzijden te lezen. Soms komt het er overdag zelfs eens van. Niet al te vaak, het afgelopen jaar, zo blijkt, want ik haalde maar net mijn leesdoel. Na 19 in 2014, 45 in 2015, 33 in 2016, 13 in 2017 en 15 in 2018, las ik 13 boeken in 2019. Recap!

De cijfertjes

• In 2019 las ik 13 boeken, maar eentje meer dan wat ik me altijd voorneem. Had ik liever meer gelezen? Ja. Had ik dan andere dingen moeten laten vallen? Ja. Kunt ge alles hebben in het leven? Nee. It is what it is.
• Die 13 boeken samen bevatten 4202 pagina’s. Good enough. En eigenlijk las ik er nog wat meer, want er waren ook 3 onuitgelezen boeken.
• Aan 5 boeken gaf ik 5 sterren, aan 5 boeken 4 sterren. Net zoals vorige jaren geef ik mijn sterren op boekgevoel. Geen literaire analyse, maar gewoon meer à la “hoe graag heb ik het boek gelezen?” En ik kies nog altijd boeken waarvan ik denk dat ik ze graag ga lezen. Dus ja, dan krijgt ge hoge ratings.
• Ik gaf geen enkel boek 1 of 2 sterren. Misschien geef ik die tot op heden onuitgelezen boeken wel uiteindelijk nog een lage score. Als ik ze uitlees. Ik ben wel benieuwd naar hoe ze aflopen, dus wellicht zet ik er wel nog eens mijn tanden in.
• Het dikste boek dat ik las, was Still Me van Jojo Moyes, goed voor 469 pagina’s.
• Het dunste boek was Vous n’aurez pas ma haine van Antoine Leiris, goed voor 65 hartverscheurende pagina’s.
• Het populairste boek (als in: meest gelezen door Goodreaders) was Educated van Tara Westover. Topboek, inderdaad.
• Het door Goodreads hoogst gewaardeerde boek was The Nightingale van Kristin Hannah. Vorig jaar was het trouwens The Great Alone van dezelfde auteur.

De bevindingen

Ook al haalde ik maar gewoon mijn doel en is dat dus best oké, ik had toch liever wat meer boeken op de teller gezien. ’t Is iets hé, dat behaalt dan haar doel en dat is nog niet content. Ook in 2019 ging héél véél van mijn vrije tijd naar sporten (ik ben verslaafd, oké) en laadde ik mijn batterijen op met sociale activiteiten, veeleer dan met allenigheid. 2019 was een zwaar jaar, mannen, en ik kon het niet aan om meer dan nodig alleen en/of eenzaam te zijn.

Wat ik las, waren wel quasi allemaal goeie tot heel erg goeie boeken. Dat is zéér positief. Ik ben ook best blij dat ik terug gewoon gelezen heb wat ik gewoon zelf echt wil lezen, in plaats van me te laten leiden door een leeschallenge. Hoe uitdagend en genreverruimend dat ook is geweest in het verleden. Soms wilt ge gewoon gezellig in een coconnetje kruipen met wat ge kent, hé? Zoek je wel een leeschallenge, dan kan ik je de Verbeelding Book Challenge 2020 aanraden. Doe nekeer iets zot, zegt!

Top 3

Een opsomming van ALLE boeken die ik gelezen heb, vind je in deze blogpost, maar allez, het leek me wel plezant om hier ook efkes een top 3 te maken.

1. The Nightingale. Straffe vrouwen in de hoofdrol, zéér goed geschreven, zo heb ik het graag.
2. Educated. Dat is gewoon echt een zot waargebeurd verhaal, dat efkes bijblijft.
3. The Rosie Result. Niet dat het zo baanbrekend fantastisch was, maar omdat het zo wat thuiskomen was, perfect voor in mijn coconnetje.

Het plan voor 2020? Minstens 12 boeken, oké, maar liefst nog een stuk of 20. Dat zou toch schoon zijn, nietwaar?