Het was alsof ik het einde voelde naderen. Het einde van de “ik maak een tas Van Katoen”-actie welteverstaan. Zo sterk was mijn drang afgelopen zondagavond om Van Katoen-boodschappentassen te naaien, om alvast eens te oefenen voor de mini-naaimarathon voor Van Katoen die ik komende zaterdag met mijn mama wilde doen.
Het begon met het plan om die avond al de stof te knippen. Dan kwam het idee om toch maar gauw de schouderbanden al te strijken en te naaien. Aangezien ik dan toch bezig was, kon ik even goed de schouderbanden al bevestigen. Van het een kwam het ander en voor ik het wist, had ik 4 tasjes afgewerkt. En maandagochtend las ik het positieve nieuws van eloleo. Zou u niet ook beginnen denken dat er een of ander beestje op mijn schouder in mijn oor zat te fluisteren dat ik me moest haasten om die tassen te maken of dat het anders te laat zou zijn?
Het resultaat: 4 tasjes uit 2 lappen stof én 5 lelijke foto’s er gratis bovenop!
Jij gaat wel vooruit met je lijstje! Straks mag je nog een tweede maken ;).
Wat een toffe ruitjesstof …
Geen lelijke foto's zene! Schone kleur van die effen tas. Dat hebt gij goed gedaan he!
Hoezo lelijke foto's? Dat ruitenstofje is geweldig trouwens!
Ik vind je stofjes ook zalig! Eens niet de fleurige zotte, maar simpel mooi en volwassen. Super!
Ik heb ze vorige week ook maar pas verstuurd, kunnen de eersten volop kiezen. Dat ruitje van u is echt zo mooi!