Saai, maar broodnodig: een strijkplankhoes, servetten en wattenschijven

Ha, ‘broodnodig’, schreef ik daar. Dat is natuurlijk totaal overdreven, maar wat ik ga laten zien, kwam wel voort uit een soort van irritatie en irritatie willen we natuurlijk altijd vermijden. Dus.

De strijkplankhoes

Die kwam er gewoon omdat ik mij stoorde aan de oorspronkelijke, lelijke hoes van mijn strijkplank. Niet meer en niet minder dan dat. Mijn strijkplank staat in het zicht in mijn oh zo schone Creatorium (eigen stoef stinkt, ja, maar ik ben gewoon zo blij met mijn atelier) en die lelijke hoes was een storende doorn in mijn ogen. Nu ja, een van de paar doornen eigenlijk, aangezien mijn Creatorium nog helemaal niet afgewerkt is, maar aan deze doorn kon ik gemakkelijk iets doen, ha!

Een biologisch canvasje van bij Georgette was de oplossing. Ik heb nog gedacht om het te ‘bedrukken’ met textielverf, want eigenlijk wilde ik graag een botanical print, maar voorlopig* blijft het zo, want ik heb genoeg echte botanicals in mijn Creatorium. (* allez, wellicht voor altijd, hoor, ik maak mezelf niets wijs)

De servetten

De volgende irritatie was dat ene stapeltje kleine lapjes stof die ooit in een goodiebag zaten en waarvan ik de print niet supermooi vind. Ik had ze al die tijd al bijgehouden om er gauw tussendoor eens kleine servetten van te maken. Ik koop nooit papieren servetten of keukenrol want wij likken onze mond gewoon met onze tong proper (of we gebruiken een washandje als het echt te smerig is), maar soms vroegen bezoekers naar een servet en dan moest ik een rol toiletpapier op tafel zetten.

Allez ja, dat kon toch beter.

Daarom dus de noodzaak aan servetten. Maar er kwam altijd wel iets tussen ** waardoor het maken van de servetten telkens op de jarenlange baan werd geschoven. Tot de irritatie over die lapjes stof zo groot werd dat ik er eindelijk de broodnodige servetten van maakte. Content dat ik dat puntje kan schrappen, dat begrijpt ge wel.

Het zijn kleinere servetten dan de typische die je in de winkel vindt, want ik dacht zo: meestal gebruik je toch maar een klein stukje van een servet? Maar dan moet je wel die ganse servet in de was gooien. Een beetje zonde, vond ik.

Allez ja, dat kon toch beter.

Ik had twee grotere servetten van elk stofje kunnen maken, maar ik maakte dus vier kleinere per stofje. Efficiëntie alom ook, want ik maakte gewoon rechthoeken met wat ik had. Geen stofoverschot! De rode ga ik trouwens nog weggeven, want ja, die passen gewoon echt niet bij de rest en met twaalf servetjes moet het wel lukken.

** Als ik kijk naar wat ik in 2017 maar kunnen maken heb, ben ik nogal teleurgesteld. Van de 25 projecten die ik had willen realiseren (haha, dat klinkt wreed serieus!), heb ik er maar 8 afgewerkt. Aan 5 projecten ben ik bezig. In de loop van het jaar kwamen er nog projecten bij, voornamelijk op vraag van anderen: 12, waarvan ik er dan wel 10 heb afgewerkt. Maar daar ging het vooral om herstellingen van familie en vrienden. Wat leer ik daaruit? Dat ik écht eens moet stoppen met herstellingen aan te nemen want ik geef die dan altijd voorrang op mijn eigen projecten. En ik heb echt dringend wat kleren en een nieuwe sjakosj nodig!

De wattenschijven

Deze maakte ik ook eerder om mijn restjesstapeltje op te werken en om nog eens iets te maken dat ik zelf, gewoon zo rap tussendoor, wilde maken. Het zijn restjes van het eerste Geboortepakket dat ik maakte en van dit schattige dekentje met kap. Deze komen in de te-verkopen-zak, want ja, ik heb zelf al genoeg wasbare wattenschijfjes. Ze zijn ook wel véél groter dan die kleintjes, eerder zo’n 12 op 12 cm – ook een kwestie van optimaal gebruik van de smalle strook badhanddoekoverschot.

Voilà, meer heb ik niet te zeggen over deze saaie dingen. Het had misschien wel wat minder mogen zijn, hé?

BewarenBewaren