Leesvoer – editie vijfsterrenboeken die ik dit jaar al las

De laatste maanden heb ik weer heel wat schoons gelezen. Ik had het zelf niet door dat ik al zo veel boeken vijf sterren had gegeven tot ik mijn gelezen boeken eens op een rijtje zette en een gemeenschappelijk thema zocht. Er passeerden dus ook al boeken die minder dan vijf sterren kregen, maar die hou ik voor een andere keer. Nu dus: de boeken met vijf sterren van de afgelopen maanden!

Wonder, R.J. Palacio, Uitgeverij RHCP Digital, oorspronkelijke uitgeverij Alfred A. Knopf

*****

Schoon, wreed schoon. Het is een boek dat al langer op mijn leeslijst stond en ben ik blij dat ik het onlangs in een opwelling kocht. Auggie is zo in mijn hart gekropen dat ik bijna een traantje moest wegpinken terwijl ik de laatste hoofdstukken aan het lezen was. Ik deed het net niet, enkel en alleen omdat ik niet alleen was en het nogal belachelijk is om dan te zitten wenen, zo met een boek in de hand. Maar dus, Auggie. Zijn verhaal is sterk, maar ook zo eenvoudig neergeschreven, met een heerlijk gevoel voor humor en zelfs wat zelfspot en oh zo veel rake observaties. Mooi. En hartverwarmend, dat ook vooral.

I think there should be a rule that everyone in the world should get a standing ovation at least once in their lives.”

Now that I look back, I don’t know why I was so stressed about it all this time. Funny how sometimes you worry a lot about something and it turns out to be nothing.”

My mom smiled at me. Her smile kind of hugged me.”

La petite fille de Monsieur Linh, Philippe Claudel, Éditions Stock

*****

Wowla zeg. Zo schoon. La petite fille de Monsieur Linh is een boek over vriendschap, verlies, liefde en de wanhopige zoektocht naar geluk in een vreemd land. Ik was even (haha, understatement) niet met de Franse taal bezig geweest, maar dankzij Philippe Claudel is mijn liefde terug aangewakkerd. Een hele hoop prachtige zinnen, een heel ontroerend verhaal, een mooie kennismaking (eindelijk!) met Claudel.

Elle est tranquille, toujours. Tranquille comme le matin lorsqu’il se lève et peu à peu dissipe la nuit qui avait enfermé le village, les rizières et la forêt dans son manteau de ténèbres.”

Ce sont les yeux de son fils, ce sont les yeux de la femme de son fils, et ce sont les yeux de la mère de son fils, son épouse bien-aimée dont le visage en lui est toujours présent à la façon d’une peinture finement tracée et rehaussée de couleurs merveilleuses.”

Et il tient au chaud contre lui la dernière branche du rameau, qui pour l’instant dort de son sommeil sans peur, sans mélancolie ni tristesse, de ce sommeil de nourrisson repu, heureux de trouver la chaleur de la peau aimée, son onctuosité tiède et la caresse d’une voix aimante.”

Blindelings, Kris Van Steenberge, Uitgeverij Podium

*****

Ruw en duister en hard en soms pijnlijk, maar oh zo schoon. Kris wist me opnieuw te verleiden met zijn woorden en zinnen, zijn complexe en toch oh zo kleinmenselijke personages en de manier waarop hij het verhaal ontvouwt, de lezer meezuigend in de historiek van een triestig, Vlaams gezin.

Abigaïl houdt er niet van wanneer haar werkneemsters foto’s van hun privéleven meezeulen naar het atelier om ze dan ostentatief te etaleren. Het leidt af, zegt ze, dat gekoer over het persoonlijk gebroed. Of erger nog: de klaagzang over de immer falende echtgenoot die ze op de werkvloer afzeiken maar thuis slaafs volgen als yorkshires met strikjes in het haar.”

Herinneringen vervagen omdat je van de pijn af wil. Ze worden onnauwkeurig omdat je de beklemming graag van je zou afschudden. Details raken ondergesneeuwd.”

Norwegian Wood, Haruki Murakami, Uitgeverij Vintage Digital, oorspronkelijke uitgeverij Kodansha

*****

Dit was een boek dat ik al had aangeraden aan anderen zonder zelf ook nog maar een bladzijde te hebben gelezen, gewoon omdat ik reviews had gelezen en het zelf al zo vaak aanbevolen gekregen had. Ahum. Nu heb ik het eindelijk gelezen en hoewel ik er erg lang over gedaan heb*, heb ik het heel graag gelezen. Murakami’s schrijfstijl is volledig mijn ding. De traagheid van het verhaal is volledig mijn ding. De personages kropen ook onder mijn vel, ook al zijn hun achtergronden en ervaringen – gelukkig – niet herkenbaar en is er bij de meeste wel een hoek af. Waardoor ik ze wellicht net zo interessant vond. Hoe dan ook: topboek over liefde, lust, het leven en dan vooral het leven na een zwaar verlies, eenzaamheid en De Grote Vragen. Verpakt in wreed schone woorden.

* Gewoon door al wat er gaande is in mijn leventje, dus.

No truth can cure the sorrow we feel from losing a loved one. No truth, no sincerity, no strength, no kindness can cure that sorrow. All we can do is see it through to the end and learn something from it, but what we learn will be no help in facing the next sorrow that comes to us without warning.”

Zo, vier vijfsterrenboeken en ik durf wedden dat er nog vijfsterrenboeken zullen volgen dit jaar, want amai amai, ik heb verwachtingen van sommige boeken die nog op mijn leeslijstje voor 2017 staan. Oh, en nog goed nieuws: het is augustus en ik heb mijn leesdoel van 12 boeken per jaar alweer gehaald! En dat in een jaar van bouwen, verhuizen, nieuwe job, opleiding en bla! Feestje!

11 gedachten over “Leesvoer – editie vijfsterrenboeken die ik dit jaar al las”

  1. Oh, joepie voor boekenblogposts! Ik ben zelf heel zuinig met vijf sterren, maar Wonder kreeg er wel. En eigenlijk had ik er meer dan vijf willen geven. ‘Blindelings’ heb ik nu mee uit de bib, en wauw, wat een boek! Ik ben nog maar aan blz. 40 en vind het nu al zo mooi…
    Benieuwd naar de komende vijfsterrenboeken hier, want wij hebben precies een gelijkaardige leessmaak!

  2. Hoera voor boekenreviews van bloggers! Ik lees graag, maar op één of andere manier heb ik altijd het enthousiasme van een ander nodig om naar de bib te gaan om een boek. Dus bedankt voor het schrijven van deze post, ze komen allemaal op mijn leeslijst!

  3. Hopla, allemaal op mijn lijstje gezet! Zelfs Norwegian Wood ga ik nog een kans geven, haha. Ben er vorig jaar in begonnen, maar ik kwam er echt niet in… Intussen heb ik wel De Opwindvogelkronieken gelezen, dus ik ben al een beetje opgewarmd nu 😉

    Merci voor de schitterende tips weer!

  4. Ben fan van zowel Norwegian wood als Les âmes grises, dus die andere twee zwier ik ook meteen op mijn leeslijstje (zij het bij Kris Van Steenberge met enige scepsis, want over Woesten was ik helemaal niet zo enthousiast als de meeste mensen 🙂 ).

  5. Pingback: Linkjesliefde #1 | Fiekefatjerietjes

  6. Ik wil meteen naar de bib rennen en al die boeken gaan ontlenen! Het kleine meisje van meneer Linh vond ik in het Nederlands al prachtig, helaas is mijn Frans lang niet meer goed genoeg om zelfs de geciteerde zinnen hierboven volledig te snappen.

Reageer