Er zijn zo van die boeken die je zo meeslepen dat je je gsm op stil zet, je mails en andere op te volgen zaken (zoals de afwas) een paar dagen negeert en niet kan wachten tot je terug bent van het werk om verder te kunnen lezen. Bij de meeste van die boeken zou je eigenlijk ook nog eens liefst op je voorhoofd schrijven “niet storen!”. Dit waren zulke boeken: verhalen die me helemaal opslorpten, met personages met wie ik ZO meeleefde, geschreven door auteurs die zo geweldig goed kunnen schrijven dat ik (nogal tot totaal) omvergeblazen werd.
En uit de bergen kwam de echo, Khaled Hosseini ****
(gelezen in het Nederlands)
Heel graag gelezen, maar ik ben dan ook fan van Khaled Hosseini. De manier waarop hij verhalen opbouwt en schrijft, sleept mij mee, elke keer weer. De enige reden waarom dit boek 4 i.p.v. 5 sterren krijgt, is dat elk van de zeven hoofdstukken vanuit een ander personage wordt geschreven, wat het op zich wel interessant maakt, maar het was niet altijd meteen duidelijk om wie het nu precies ging, wat mij bij een paar hoofdstukken wel stoorde. Maar los van dat: pakkende verhalen (ja, meerdere) en zo’n geweldige schrijfstijl dat Khaled me geen minuut verveeld heeft.
Stay Where You Are and Then Leave, John Boyne ****
Net als The Boy in the Striped Pajamas van dezelfde auteur is dit boekje geschreven vanuit het perspectief van een jongetje, eerst van 5 en daarna van 9 jaar. Dit verhaal speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog i.p.v. tijdens de Tweede, maar verder heeft dit boek veel weg van The Boy in the Striped Pajamas. Het leest heel vlot, en ik ben fan geworden van die kleine, dappere, naïeve jongen die te snel volwassen moest worden. Triest, maar minder triest dan The Boy in the Striped Pajamas, en hartverwarmend. Dus ja, graag gelezen.
Post voor mevrouw Bromley, Stefan Brijs *****
Zo veel liefde voor dit boek. Zo content dat ik het eindelijk gelezen heb. Ik vond De Engelenmaker al zo goed, en dit boek krijgt ook 5 dikke sterren. Zo nuchter geschreven en tegelijk zo meeslepend, zo vlot leesbaar en toch moest ik soms even pauze nemen. John Patterson en mevrouw Bromley zijn een beetje in mijn hart gekropen, denk ik.
Library of Souls (Miss Peregrine’s Peculiar Children, #3), Ransom Riggs ****
Een mooie afsluiter van een toffe trilogie. Veel meer kan ik daar eigenlijk niet aan toevoegen. Het las vlot, heeft me geen moment verveeld en de personages zijn de max.
Ik kopieer en plak ook nog even wat ik bij deel 2 van deze trilogie had geschreven: “Het is het soort verhaal waarvan ik vroeger niet echt gedacht had dat ik me er kon door laten meeslepen. En allez, nu ik ahum volwassen ben, hoort dit soortement van sprookjes toch niet meer? Dikke zever, dit is geweldig en de schrijfstijl is dat ook en punt uit.” Voilà.
Alleen probeer ik, de volgende keer als ik aan een trilogie begin, te wachten tot de hele trilogie al uit is. Ik herinnerde me niet alles van deel 2 en had in het begin van deel 3 toch wat moeite om te kunnen volgen.
No shame: het laatste Harry Potter boek. Enige boek dat ik ooit op 1 dag uit las, zo hard zat ik in het verhaal 🙂
Recent kon ik “Als je het licht niet kan zien” van Anthony Doerr amper neerleggen en bij Harry Potter vond ik het ook steeds verschrikkelijk lang wachten op het volgende deel. Heb het laatste deel toen zelfs in het Engels gelezen om niet nog eens enkele maanden te moeten wachten!
Jaaaa, met Als je het licht niet kunt zien had ik dat ook enorm! Prachtig boek! Van Harry Potter ben ik dan weer absoluut geen fan 🙂
het laatste boek waar ik dat mee had was tender bar van moehringer
Het gebeurt niet vaak, maar het is zo fijn als je zo wordt meegesleept in een boek. Laatst had ik dit nog bij het eerste deel van ‘De verborgen universiteit’ van Natalie Koch. Verder kan ik me herinneren dat ik niet kon stoppen met lezen in ‘Alles wat er was’ van Hanna Bervoets en alle boeken van Lisette Jonkman.
Wij hebben duidelijk dezelfde smaak qua boeken, want ook ik ben grote fan van Stefan Brijs en Khaled Hosseini 🙂
Met post voor mevrouw bromley had ik dat ook, maar zo’n klomp, daar was ik even zoet mee
Ik had dat met de Hunger games en ook met Haar naam was Sarah en met nog wel veel meer boeken! En ik heb van jouw lijstje enkel de eerste 2 gelezen en had bij beide dezelfde ervaring (eerste wat verwarrend soms en 2de heel meeslepend). De andere komen op mijn lijstje, want ik lees precies wel graag wat jij graag leest :-).
Alle vier, ècht alle vier spreken ze me aan. De twee eerste omdat het auteurs zijn die ik graag lees (ik las al Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini, wow, en van John Boyne De grote stilte, ook wow). Post voor mevrouw Bromley staat op mijn ’50 before 50′ lijstje en telkens ik een boek zie staan van de laatste, uit de bibliotheek der zielen, werkt dit als een magneet op me. Als ik nog eens tijd vind om te lezen, het is momenteel een beetje minder qua literatuur lezen maar dat komt wel terug. 🙂
De engelenmaker staat hier dankzij jouw lovende review in de kast te wachten en blijkbaar moet ik er vooral dringend eens in beginnen en dan Post voor mevrouw Bromley gaan halen 🙂 En Khaled Hosseini ga ik ook eens bekijken, want ik vrees dat ik moet toegeven dat ik hem enkel van naam ken, maar nog niets van hem las.
Disgrace van Coetzee was mijn meest recente “ik wil niet stoppen met lezen”-boek. Ale, ’t is te zeggen, bij Mr. Penumbra had ik dat ook wel een beetje, maar dan op een heel andere manier: meer omdat het vlot geschreven is en ik wilde weten hoe het in elkaar zat, dan omdat het zo mooi was.
Van dat boek van Hosseini was ik niet wild. het is zijn enige boek waarvan ik de laatste 50 pagina’s nog niet las eigenlijk nu ik het zo bedenk. De vliegeraar en Duizend schitterende zonnen vond ik dan wel echte toppers!
Hier dezelfde ervaring met het boek van Boyne (al las ik het wel in het Nederlands). De Engelenmaker heeft me ook meegesleurd, dus ik ben zeker benieuwd naar het andere boek van Brijs.
Mij sleurde ‘De Boekendief’ me heel erg mee in het verhaal. Zo’n boeken die je niet opzij kan leggen, maar waarbij je tegelijk ook niet wil dat ze al uit zijn: heerlijk, maar tegelijk ook helemaal niet zo leuk…
Jaaaa, zo veel hartjes voor De Boekendief!
Die laatste twee ga ik zeker ook lezen! Thanks voor de tips!
Pingback: Hoe gaat het met de Verbeelding Book Challenge? – update 2 | Ma vie en vertMa vie en vert