Ongeveer op hetzelfde moment dat mijn eigen papieren boek in de winkels lag (zo plezant om dat te kunnen schrijven!), kocht ik mijn nieuwste speelgoedje: een eReader. Na jaren twijfelen (ecologische dilemma’s!) hakte ik de knoop met plezier door. In het voordeel van een nieuw elektronisch vriendje dus. Kobo heet hij, en hij zorgde al voor uren leesgenot. En daarmee schrap ik alweer een puntje van mijn 30 voor 30-lijstje. Uitgebreidere review volgt later! Nu eerst nog eens wat boekentips. Een update van mijn 12 boeken in 2014 lijstje!

5. Het spel van de engel, Carlos Ruiz Zafon

Het spel van de engel, prequel van De schaduw van de wind, is het voorlopig laatste papieren boek dat ik las. Het is ook een van de weinige boeken die ik kocht (met een boekenbon), die ik in feite al vorig jaar ging lezen, maar die uiteindelijk mee werd gesleurd naar de bakstenen camping (intussen heb ik ‘m weggegeven – minimalisme ftw!).

En wat een chance dat ik gesleurd heb, zeg! Dit boek heeft mij helemaal opgeslorpt en meegenomen. Naar Barcelona, stad waar ik nog nooit ben geweest, alleen in mijn hoofd. Mooi dat het daar is! Ook een beetje eng bij momenten, maar dat hoort bij de magie van zo’n stad, zeker? Voor meer woorden over de uitleg moet je elders zijn, maar ik heb dus alleszins vrij hard genoten van Zafons woorden.

6. The fault in our stars, John Green

Toen ik mijn eReader ontving, wilde ik dat ding meteen testen. Uiteraard. Het boek dat heel hoog op mijn wil-ik-lezen-lijstje stond, was The fault in our stars. In de bibliotheek kon ik het, wegens hoge populariteit, niet te pakken krijgen op momenten waarop ik goesting had om erin te beginnen lezen. Toen ik het bij Standaard Boekhandel te koop zag staan voor 5,49 euro, belandde het direct in mijn mandje en iets later stond het boek op mijn leeskameraad. Eindelijk!

Bon. Ik kan weinig meer zeggen dan: als Hazel en Augustus echt zouden zijn, ik zou gewild hebben dat ik hen kende. Zo’n personages! Zo’n verhaal! Vlotte schrijfstijl ook. En ja, ontroerend (logisch gezien het onderwerp), maar ook niet té. Ja, ik heb eens een traantje gelaten, maar geen watervallen (alleen in mijn hart misschien).

7. Stoner, John Williams

Nog een boek dat tamelijk hoog op mijn wil-ik-lezen-lijstje figureerde (grotendeels dankzij de lovende review van Photo-Copy Ann). Nu, ik vrees dat ik – ondanks de verheerlijkende woorden uit alle hoeken van de wereld – een heel klein beetje aan het Stoner-effect leed. Ongeveer halverwege vond ik dat het verhaal wat begon te dralen. Té veel details, té veel gezaag, te veel negativiteit. Misschien ligt het aan mij. Het is zomer, ik ben blij, ik heb geen (of toch minder) zin om te lezen over het enorm betreurenswaardige leven van een goed, maar weinig initiatiefnemend mens. Ik wil maar zeggen, ik zou Stoner niet echt gekend willen hebben. Ik gaf het boek wel uiteindelijk 4 sterren op Goodreads, 3 sterren voor taal en stijl en 1 voor verhaal.

(aan wie het aanbelangt: gekocht op bol.com voor 5,49 euro)

Trouwens, als je iemand bent die zegt “ik zou meer willen lezen”: check zeker deze 5 tips om meer te lezen, inclusief schop(je) onder de kont vanwege juffrouw Verbeelding.